Siyahlar içinde ki, yeşil saçlı çocuk kıyametin ortasına dikilmiş oluşan manzarayı izliyordu.... Onu binaların oluşturduğu molozların üstünde otururken gördüm... O kadar güzel duruyordu ki ... Ona vahşet çok yakışıyordu... Shoto* Çok güzel değil mi? Midoriya* Evet, hepsi senin sayende . Sen olmasaydın bunları çoğunu başaramazdım.... Shoto* Şımartıyorsun beni. Sonuçta sevgilime yardım etmem gerek değil mi? Midoriya* Bu dünyayı da temizledik , şimdi ne yapmak istersin... Shoto* Sen ne istersen, ama bence bir süre işleri diğer dünyaya taşıma- lıyız. Diğer benliklerimizi bulmalı ve kahraman olanları öldürmeliyiz... Midoriya* O zaman ... Midoriya oturduğu molozdan kalkıp elini shotoya uzatır.. Midoriya* Bana eşlik eder misin sevgilim? Shoto* Büyü bir zevkle.. Bir sonraki dünyanın kaderini belirlemeye giden ikili portala girdi ve arkalarında ki dünyanın kırıntılarına son bir kez el salladılar....