Niebieski Księżyc, Loże i Rytuały Księżycowe

Tajne Bractwa Sumerów, poprzez różne sekty Semitów, Hebrajczyków (3) i Syjonistów wprowadziły alegorie kulty księżycowego do struktur masońskich.

W Księdze Rodzaju 1:14-19, jest powiedziane, że czwartego dnia stworzenia, Bóg stworzył dwa wielkie światła: większe światło, aby rządziło dniem i mniejsze, aby rządziło nocą.

Pomimo celowego zakazu kultywowania kultu Księżyca w strukturach patriarchalnym, a także w księdze Powtórzonego Prawa i Księdze Królewskiej, księżyc jest nadal uważany za silny symbol kobiecości (2), trwałości i regularności czasu.

Szamani - Sumerowie, Syjoniści vel Hebrajczycy, comiesięcznie składają ofiary w synagogach - lożach - sejmach i senatach (4), w okresie pełni księżyca.

W średniowieczu, po raz pierwszy przeniesiono sztukę alchemii na papier w sposób graficzny i rytualny, co poprzez alegorie dawało masonom wgląd w ukryte rytuały, oparte na wpływie archontów (5) na ludzkie ciało i umysł.

Alchemicy, byli grupą mistyków, którzy po raz pierwszy wyłonili się z grupy szamańskiej w XII wieku i byli prekursorami współczesnych chemików oraz medyków i farmaceutów.

Uważali oni, że przy odpowiedniej mieszaninie chemikaliów i metod - metale nieszlachetne, takie jak żelazo i ołów, można zamienić w złoto i srebro, co było alegorią - dążącą do przetworzenia ludzkich niewolników (7) w ludzki kapitał (6) oraz użyteczną rzecz, za sprawą transhumanizmu (8).

Alchemicy, byli prawdziwymi filozofami (9), którzy w swoich tajemnych naukach - szeroko stosowali symbole i rysunki alegoryczne, właściwie odczytywane tylko przez wtajemniczonych.

Znaczna część grafiki symbolicznej używanej w masonerii, takiej jak obrazy pionu, kwadratu, poziomu, surowego kamienia i doskonałego sześcianu (7), została zaczerpnięta z tekstów alchemicznych, które wzorowane są na rysunkach naskalnych - pierwszych szamanów (10).