Aşkın Kirli Sırları

İskeleye doğru ciğerlerim yırtılırcasına koşarak denize atlamayı planlasam da adımlarım son derece yavaştı. En sonunda iskelenin ucunda durduğumda beni arkadan bir gücün ittiğini hissettim ve refleks olarak engellemeye çalıştım. Fakat çoktan denizin dibini boylamıştım. Ben yüzme bilmiyordum. Artık her şey için çok geçti. İstesem de kurtulamayacaktım artık. İstediğim de bu değil miydi yaklaşık bir dakika öncesine kadar? Şimdi ne değişmişti? Tuzlu suyun acı tadı burnumu ve ağzım etkisiz hale getirmişti. Sanki beynimde bir toplardamar vardı ve hızla atıyordu. Ben boğuldukça nabız gibi daha hızlı atmaya başladı. Ciğerlerimin tuzlu suyla dolduğunu hissediyordum. Bilincimi kaybederken düşündüğüm tek şey, beni denize kimin attığıydı. Kim intiharıma yardım etmişti?