NAMÜTENAHİ

Evlilik için zorlanan iki genç..

Babasının zoruyla sevmediği bir kızla evlenmek için tamam demişti Gökalp. Ama unuttuğu bir şey vardı.

Zeynep..

Genç kız liseyi yeni bitirmiş, üniversite sınavına girmek için heyecanlıyken evlilik
konusu açılmıştı. Babasının en yakın arkadaşının oğlu.. Gökalp!

İkisi de bu evliliği istemiyordu ve kurtuluş yolu Gökalp'in gitmesiyle sonuçlandı. Genç adam, hem Zeynep için hem de kendisi için gitti.

Giderken arkasında Zeynep'in kalbini de götürdüğünden habersizdi..

*******

Sertçe yutkundu Zeynep.

"Ben beni sevmemenden korktum adam.
O kadar imkansız geldin ki bana. Seni sen yokken sevmeye o kadar alıştım ki, sen gelince bocaladım. Sen gelince hissettim ben yüreğimin ateşini. Bilmezdim ben sevmeyi. İlk sevdam, ilk kıskançlığım, ilk acım, ilk özlemim hepsi sensin . Şimdi gel istediğin kadar vazgeç de kalbime. Umursamaz ki. O beni, seni severken umursamadı ki sen vazgeç dediğinde senin dediğini umursasın. "

Söyledikleri birer mızrak gibi battı adamın kalbine. Karşısındaki karısının sözlerine inanmak istiyordu ama..

Aması vardı işte. Ona yalan söylemesi ve arkasından iş çevirmesi aklına gelince sustu genç adam. Tıpkı bir zamanlar Zeynep'e ' Susma, konuş' dediğinde sorduğu sorulara cevap vermeyen ve ondan her şeyi gizleyen kızın sustuğu gibi..