Karşımda duran manzara hayatımı sonlandırmak için beni kendine çekiyor olsa da uzun uzun düşünememi sağladı. 2 Dünya olduğu söylendi hep. Birinci Dünya aşina olduğum dünyaydı. Birbirini kırmayı amaç edinirken bir amaç uğruna savaşan insanlar vardı burada. Başkalarını kendi çıkarları için kullanmaktan bir an bile çekinmezlerdi. Bütün bu kötülüğün arasında, hangi tarafa savrulacağına karar veremeyen bir azınlık köşelerinde saklanıyordu. Azlardı ama yok değillerdi işte. Her ne kadar görmezden gelinsek bile buradaydık, buradaydım. Öbür dünya, bu dünyadan daha kötü olamazdı değil mi? Belki de bahsettiğim öbür dünya, bu dünyada kazandığımız alışkanlıkları devam ettireceğimiz bir yerdi'All Rights Reserved
1 part