GÜL VE AVCI

Colne Nehri üzerindeki taş köprüde duruyordu.Gökyüzü önceki gecelere göre aydınlık,dolunay hiç olmadığı kadar parlaktı.Kış mevsiminin bahşettiği açık gecelerden biriydi.Harewood Dükü Julian Benedict Wharton,yer yer kana bulanmış ellerini köprünün ufalanmaya yüz tutmuş köhne taşlarına dayayıp aşağı bakmayı denedi.Aytam arkasından nehrin buz tutmak üzere olan yüzeyine vuruyor ve Julian'ın görmek istediği şeyi apaçık gözler önüne seriyordu.Okyanus mavisi gözleri suda gördükleriyle kısıldı.Dudağının kenarından hafif ve eğreti bir gülüş geçerken gözbebekleri usulca akan nehri takip ederek irileşmeye başladı.Elini ceketinin iç cebine götürüp tütün tablasını buldu.Üzerine gravür işlemeyle J&M harfleri yazılmış altın kaplalama kutuyu parmaklarında çevirip, serin metali hissederken aheste aheste bir sigara sardı.Verdiği derin nefes hem rahatlamanın, hem de kaygının izlerini taşıyordu.İşini bitirince kutuyu da nehre atıp son bir kez ona baktı.Karısı Margaret'in bedeni nehirde süzülerek gidiyor,açık kollarından suya dökülen geniş dantelli beyaz geceliği Julian'a sadece birini anısatıyordu. Sulara dalıp canına kıyan ve isminin bir anlamı "Suçsuz" olan umutsuz âşığı;Ophelia'yı.
"Hayır", dedi Julian. Bu kadın ne suçsuz bir âşıktı , ne de intihar etmişti. O öldürülmüştü.
Margaret'ın ardında bıraktığı şey;hoşnut bir adam, öksüz bir erkek çocuğuve eteğinin ucunun suda süzülen yansımasından başkası değildi!