Derin'in karanlığına süzülen mavi ışığın hikayesi...
Karanlık...Karanlığın esiri bir beden.
Sessiz...
Yalnız...
Acı,umudun yokluğu,güvenin eksikliği ile süslenmiş,yıkık bir hayat.
"Yine hata yaptım,yolumu kaybettim...Şimdi karşımda çıkmaz, ıssız bir sokak..." DERİN VURAL
O Ateist genç bir kızdı.Yaptığı yanlış seçimlerin bedelini acıyla, misli misline ödüyordu.
Karanlıktaydı.Etrafında binlerce kapı vardı.
Hangisinin onu ışığa ulaştıracağını bilmiyordu.Tek bir çıkış vardı ama bulamıyordu.
Her kapı karanlığın yeni bir boyutuna açılıyordu...
Kurtulmak istiyordu.
Önüne gelen her kapının kilidini kırarak ardına geçmekten başka şansı yoktu...
Şimdi ise yeni bir kapı keşfetmişti.Kapının ardında onu neyin beklediğini bilmiyordu.
Karanlığın yeni bir boyutuna taşınacak ya da ışığa yaklaşacaktı...
Artık Derin bir çift mavi gözde esir kalmıştı.
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...