Bakanın Kızı

Genç kadın, sevdiği adamın kolundan tuttu.. Yüzbaşının soğuk yüzü, kadının gözlerinin dolmasına sebep oluyordu.. "Çok üzgünüm.. Yemin ederim bilmiyordum.. Bilseydim böyle bir şeye asla izin vermezdim. Mehmet.." Genç kadının yanağından dökülen yaşlara kayıtsız kalan o soğuk yüz.. Sonunda sert bir şekilde çekti kolunu.. Zehra, yutkundu..

"Doktor Hanım" dedi sanki hiç tanımıyor gibi, daha önce o büyük aşkı hiç yaşamamışlar gibi soğuk bir sesle.. soğuk bir yüzle bakıyordu.. Duyguları alınmış bir adamdı artık Mehmet.. Karşısında ki kadına sadece görevi gereğince destek oluyordu.. Çoktan yürek yarası kapanmıştı?

"Biliyorum çok kızgınsın." Umutla baktı o gözlere "İzin ver, kanayan yarana pansuman yapayım.. İzin ver tekrar başlayalım"

"Doktor hanım, yıllar önce babanız bana yerimi ve haddimi gösterdi.. Siz ki, kos koca Bakan kızı.. Benim gibi Yetim!!Kimsesiz bir pçle ne işi olabilir.. Herkes yanına yakışanı seçmeli.. Ben bu köye ait'im.. Görevimi yapıyorum.. Bu köyde işiniz yok !!Daha fazla burada ki halkın hayatını tehlikeye atmayın ve kendi şehrinize .. Ait olduğunuz o dünyaya geri dönün.. "Genç kadının omzuna yavaşça vurarak adımlarını sert bir şekilde hızlandırdı Yüzbaşı.. Arkasında bıraktığı enkaz umurunda bile değildi artık. Onun yarası daha ağırdı!!