Yaralı Ruh +18|🔥

‼️Argo, küfür ve yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır‼️

Zorlukla aldığım her nefes ciğerlerimi yakmaya başlamıştı. Gözyaşlarım bir zehir gibi yanaklarımdan yavaşça aşağı doğru akarken karşımdaki adamın bakışları acımasız ve ruhsuzdu. Bana doğru butün heybeti ile yaklaşıyordu. Attığı her adımda kalbim korkudan âdeta yerinden çıkacaktı. Yavaşça geriye doğru iki adım attım. Ağzımdan çıkan hıçkırığa engel olmak için elimi ağzıma kapatıp aynı anda kafamı hayır anlamında sallıyordum. Gözyaşlarım elimi ıslattığı anda zar zor ağzımı açıp konuşabilmiştim.
"Lü-lütfen görmüyor musun ben artık ya-yaşayamıyorum"
Bakışları söylediğim cümle ile aniden koyulaştı. Burnundan aldığı sık sık nefesler ile sinirlendiğini anlamıştım.
"Ruhun benim, inan bana sana öyle şeyler yapacağım ki ölmek sana Lütuf gibi gelecek. Fakat ölmene izin vermeyeceğim."
Kulağımda yankılanan sözleri ağlamamı daha da şiddetlendirmişti. Deliler gibi bağırmak istiyordum. Bana yardım edecek kimse yoktu, o beni mahvederken ben sadece izliyordum. Çaresizlik bir kelepçe gibi ellerimi bağlamıştı. Bana doğru yaklaşan adımları korkumu daha da artırıyorken aniden kapıya doğru koşmuştum. Elimi kapının koluna atacakken belimde hissettiğim kollar ile onun göğsüne hapsolmuştum. Ondan kurtulmak adına bir iki adım öne gitmeye çalışırken göğsümün altındaki eli daha da sıkılaştı. Kulağımın dibinde hissettiğim nefes tüylerimi ürpertmişti
"Bedenini de ruhun gibi ele geçireceğim. Andım olsun bunu yapacağım"
Duyduğum sözler ile beynime kan sıçramıştı.
Ağzımdan kaçan feryada engel olamamıştım. Onun kollarından çırpınmak için yaptığım her hamlede beni daha sıkı tutuyordu. O benim sonumdu. Beni yerle bir edecek kişiydi. Ruhumu ellerine vermek zorunda bırakıldığım katilimdi...