"Sen gerçek misin?" Diye sordu zar zor alabildiği nefesinin ardından, konuşmak ağır gelmişti. Göğüs kafesinin altındaki acı dayanılmazdı. Nefes almasına gerek olmasa da doğarken öğrendiği ilk şeydi bu, onu tanımak ve sevmek gibi olmuştu, ansızın, istem dışı ve bir anda.. Ve kahredici, onu arafın uçurumundan iten o cümle yankılandı zihninde... "Ayırt edemiyorsan önemi var mı?.."