Nobody Hears Me

Ik ben zestien, en ik ben alleen. Begrepen word ik niet. Niemand hoort mij. Ik kan mensen niets vertellen.
Ik kan niet praten.
Er wordt op mij neergekeken door mensen die het niet weten, door degenen die denken dat ik alleen maar een arrogant en vreselijk kind ben.
Ik ben niet zo.
Ik zou willen dat mensen de waarheid wisten. Dat ze mij voor de eerste keer echt zouden leren kennen.

NOTE: Waarschijnlijk ga ik dit verhaal niet meer updaten. Ik ben ongeveer twee jaar geleden hiermee begonnen en sindsdien is mijn schrijfstijl erg veranderd en ben ik anders naar het verhaal gaan kijken.