Uyandım, garip bir rüya görmüştüm. Pencereden dışarı baktığımda sadece beyaz bir zemin vardı. Hiçbir yapı yoktu, hiç insan yoktu. Uyanış kitabına hoşgeldiniz.
Patron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...