" soylesene intihar aptalların işi midir yoksa zekilerin mi?" Diye sordu. "Aptallıktır." Dedim emin sesimle. "O zaman neden aptallık yapıyorsun?" "Aptal olmayı seviyorum." Dedim. "Neden intihar ediyorsun?" "Kurtulmak." "Neyden?" Diye sordu. "Dünyadan." "Niye? Ne yaptı dunya sana?" "Dünya bir şey yapmadı. Dağın taşın ne zararı olabilir ki? Bana zarar veren acımasız insanoğlu." Dedim. "Peki ya insanoğlu? Insanlar ne yaptı da sana intihar edecek raddeye geldin?" "Anlatmam." "Niye? Anlatta bileyim. Zaten öleceksin." "Anlatmam. Bi bi sır. Ve iki kişinin bildiği bir sır olmaz." Dedim. "Olur." "Olmaz." "Neden olmazmış?" "Sır. Her seyimi yok ettim. Kimse arkamdan bir iz bulamayacak. Sadece bedenim." Dedim ve ekledim. "Temiz kalmak istiyorum. Tek temiz insan olmak istiyorum. Daha fazla kötü kalmak istemiyorum." "Kalabilirsin. Hala şansın var." Güldüm. Alt dudağımı ıslatmadan önce konuştum. "Bu kadar kötülüğün içinde temiz kalınmıyor."