KARANLIK SİMALAR

|Tamamlandı|

"Sen ne diyorsun sevgilim? Lütfen beni affet, birlikte kurtulalım."

Ege'ye baktığımda yüzünde pişmanlık ifadesi vardı. Buradan kurtulmak için bile beni kullanıyordu. Bir günde nasıl bu kadar yüzsüz olmuştu bu?

"Biz de buradayız bu arada." diyerek silahını salladı adam sonra bana baktı "Sen yaklaş." dedi. O an beni bırakacaklarını düşündüm. İçim bir an umutla doldu ve buradan çıktığım an ne yapacağımı planlamaya başladım.

Ben adama doğru bir adım attığımda Ege beni kolumdan tuttu. Sertçe kolunu itip adama yaklaştım. Arkadaki bir adam birkaç saniyeliğine şaşkınlığını saklayamadı.

Ben kolumu Ege'den kurtardıktan sonra bu sefer bu adam koluma yapıştı ve arkadaki adamlara "Götürün bunu." dedi. Şok içinde onlara bakarken onu itmeye çalıştım. Koluma dokunan ellerden kurtulmaya çalıştım. Biri duyar diye bir umutla bağırdım ama kimse duymadı çığlıklarımı. Boşuna kendimi yormaktan başka bir şey yapmıyordum. Kapıdan çıkartılırken adamın dediğini duydum.

"Borcun kapandı."

O sırada aklımdan yine aynı şey geçti. Sadece eve gidip uyumak istemiştim...

*************