Günahsız bedenlerin toprak altındaki ızdırabı her geçen gün artıyordu. Çığlıklar, ızdıraplar ve hiç son bulmayan acı dolu hikâyeler, eski hastane binasının her yerinde yankılanmaktaydı tam on yıldır.
Sanki o eski hastaneyi zaman değil, oradaki acı dolu ruhların isyanları o hale getirmişti.
Ama artık bütün mutantlar bilmeseler, söylemeseler de intikamın yakın olduğunu hissediyorlardı. En azından toprak altındaki ruhların sessizliği bunun habercisiydi...
Ama kimsenin hesaba katmadığı birşey vardı. Tüm bu planları, düzeni yerle bir edecek birşey.
Ruhların acılarını bağışlayacak birşey...
İşte tam on yıl sonra, o aranan isimsiz umut hastaneye adımını attı. Geriye sadece yaşanılması gereken bir kader kalmıştı.
Geriye intikamın senfonisi kalmıştı...
Almina'nın, mutantların son acı dolu yaşanacak bir hikâyesi kalmıştı.
Peki ya bu acı son bulacak mıydı?
Yoksa tüm yaşananlar bir fragmandan mı ibaretti?
"Ender melodim için..."
" Çığlıklar bitti, savaş başladı."
# Gençkurgu-- Fantastik #
# 3. Fantastik
# 1. Akademi
# 1. Büyü
# 1. Ejderha
# 1. Efsane
# 1. Krallık
# 1.Takıntı
# 1. Savaş
- Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin !
Cümlesini bitirdikten sonra yüzüme doğru baktı. Gözlerindeki aşağılayan bakışlarla yaptığım mimikleri izliyordu. Sağ elini kaldırıp yüzünü aşağıya yukarı doğru sıvazladıktan sonra eli yüzünde durdu. Elinin yardımıyla sağ gözünün göz kabağını havaya kaldırdı. Işaret ve orta parmağını gözünün üstüne yerleştirip göz bebeğinin iyice görmemi sağladı. Göz bebeğinin içinde bile beni aşağılayan, hor gören bir tutum vardı.
Elini yüzünden çekip gözlerini gözlerime tekrar dikti ve güçlü kahkahalar atarak gülmeye başladı. O kahkahalar attıkça içimde kopan fırtınadan haberi bile yoktu.
- Yanılıyosun ! Dedim sesim güçlü ve yüksek çıkmıştı. Yüzüne doğru baktığımda anlamsız gülümsemesi kaybulmuş şaşkın bir şekilde bakıyordu.
- Ben ezik değilim. Ben güçsüzleri korumak için kendini ateşe atmış biriyim.
****************
İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücü üzerine kuruluyken benim içimde hiçbir büyü gücü yoktu. Köyümüze gelen elçinin beni akademiye götürmesi ile bütün hayatım kökten değişti.
Şimdi ejderhayı ve yeni sahip olduğum güçleri kullanarak en güçlü olmak zorundaydım. Bu sayede canımdan bile değer verdiğim herkesi koruyabilecektim.