The Quinn-Jarley

...
"Sonsuza dek seninle kalamam."
Kızın duymak istediği kesinlikle bu değildi. Gözleri doluyordu karşısındaki adama bakarken... tüm bu olanlar bu yüzden miydi? Onunla sonsuza kadar kalamayacağı için erkenden kızı ölüme mi terk etmişti? Ne bahane ama...
"Beni bu yüzden mi orada bıraktın?"
Gözlerinde akmayı bekleyen yaşları hiç düşünmeden geriye akıttı, içine akıttı. Yeşil'in onu bıraktığı denizde boğularak ölmemişti belki ama kendi içinde, gözyaşlarından oluşturduğu denizde boğulacak ve ölecekti kız. Adam yine en iyi bildiği şeyi yapıp gitmişti. Arkasına bakmadan, veda yada tereddüt etmeden. Arkasında bıraktığı hiçbir şey yokmuş gibi. Durgun yüzüne nazaran öfkeyle alt dudağını dişleri arasında çiğneyen kızın yüzüne sinsi ve alaycı bir sırıtış yayılırken iblislerinin boynuzları birbirine takılmıştı sanki, tüm iblisleri baş başa vermiş intikamı çağırıyorlardı, günahı istiyorlardı. Kızın gözleri etrafta gezerken mırıldandı;
"Ellerimi bıraktıysan artık ellerine ihtiyacın yok, demektir..."

- Jarley etiketinde #1 numara!