"Artık rüyalarımı terk edebilir misin?" "Seninle buluşabildiğim tek yeri terk etmemi isteme benden...ne olursun Doğay!" Gözlerimi kapatıp uykuya daldığım an buluşuyorduk. Rüyalarımda onun rüyasına misafir oluyordum. Bazende o benim rüyalarıma misafir oluyordu ama ben artık bunu istemiyordum. Ona ulaşamazdım, o benden çok uzaktaydı. Sadece rüyalarımda buluşabileceğim bir sevgili istemiyordum çünkü gerçekte bulaşamayacak kadar uzaktık birbirimize. Bu durum ikimizi de çok yorar özellikle onun yorulmasını hiç istemiyordum. Zaten yeterince yoruluyordu birde ben yormak istemiyordum. "Namjoon! Yorulmadın mı? Benimle rüyalarda buluşmaktan yorulmadın mı? Sen benim rüyam bile olamayacak kadar bana uzaktın şimdi her gece burada seninle buluşuyoruz. İmkansızlığımızla savaşıyoruz ama gerçekler acıdır Namjoon biz imkansızız çünkü birbirimize çok uzağız." Onu böyle bırakamayacağımı bile bile canını yakmak benim daha çok canımı yakıyordu ama gerçekler çok acıydı elimden bir şey gelmezdi gelemezdi.All Rights Reserved