Şeftali Tarlaları ve Sis Dağıtıcıları

"Hepimizin kahkahası farklı ama gözyaşlarımızın tadı aynı."

☆

Hayat bizi yorar, değil mi? Bizi daha ne olduğunu anlayamadan bir koşu maratonuna sokar, birinci çıkarsak daha zorlu maratonlara veyahut kaybedersek en leş çukura sokar. Peki ya hayatın elinden kaçıp onunla sonsuza kadar sürebilecek bir yakalamaca oyununa girişirsek? Ya hayatla doyasıya eğlenen zamana binip, ilerlemesini emredersek? Ya hayatın ruhumuza doladığı ilmikleri yok edemeyecek kadar güçsüz ama aynı zamanda o ilmikleri en sevdiğimiz renge boyayabilecek kadar inatçıysak?

Ben Çağla ve bu benim hayatla oynadığım oyunun, kafamın içindeki şeftali tarlalarının ve zihnimi bulandıran sisi dağıtıp bana yol gösteren insanların hikâyesi.

Bu benim alaycı cümlelerle süslediğim melankolisini boynuma dolayan hikâyem, ne eksik ne fazla. Eşlik etmek ister misiniz?

🍑

Bedeninin esareti yüzünden ruhunun kanatlarını kaybetmiş bir kızın kanatlarını tekrar ele geçirme çabasının hikâyesi.

2019 Haziran.