Tür:
Web Romanı (CN)
Yetişkin,Macera,Fantastik,Dövüş Sanatları,Yetişkinler İçin,Gizem,Romantik,Smut,Xianxia,Yaoi
Bir sabah bir romana göç etmekle, Wen Jing en çok taptığı ve hayran olduğu kişinin yanına geldi ve kıdemli kardeşi için ateş ve kıtaları yarmaya razı bir köpek oldu.
En kibirli uygulayıcı bile şöyle demişti: "Bu dünyada gözlerime girebilecek kimse yoktur, ancak Jun YanZhi gerçekten bir asildir."
Wen Jing, kıdemli kardeşin yanında büyüdü ve ağabeyini her şeyin ötesinde putlaştırdı.
Ne yazık ki cahildi ve bu romana gelince, sadece yarısını okumuştu.
Hikayenin ortalarında, sonunda olayların sandığı gibi olmadığını fark etti.
Wen Jing: "Dün gece, kıdemli kardeş, ustanın meskenine sızdı. Usta, lütfen kendinize dikkat edin. "
Ustası: "Saçmalık! Efendiniz dün gece tüm gece meskeni içindeydi ve başka hiçkimseyi görmedi. "
Wen Jing: "Dün gece, kudemli kardeş biriyle görüşmek için izin almadan kendi başına ayrıldı. Savaşçı Amca, lütfen iyice araştırın. "
Dövüş amcası: "Saçmalık! Dün gece ağabeyinizle sabaha kadar içiyor ve neşeyle sohbet ediyorduk. "
Wen Jing: "Dün gece, kıdemli kardeş bana karşı uygunsuz davrandı ......"
Kıdemli kız kardeşi: "Saçma! Kıdemli ağabeyin böyle bir şeyi nasıl yapabilir? Bana uzun zamandır ona karşı bu tür niyetlere sahip olduğunu ve şimdi istediğini elde edemediğinden onu suçladığını söyleme? "
Wen Jing: ('Д' )
Yıllar sonra:
Wen Jing: "Bu kötü canavar insanları kandırmak için birinci sınıf zarif görünüşünü ve nazik mizacını kullanma konusunda uzmanlaşmış ve hiç kimse kendilerini bekleyen tehlikenin farkında değil."
Jun YanZhi: "Sen olmasaydın, o kötü hayvan büyük olasılıkla hala acı ve ıstırapla mücadele ediyor olacaktı."
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....