Mavi gözleri benim gözlerimle buluştu. Sahi kaç ay olmuştu bu kadar derin bakmayalı? İki? Üç?
Bizden olmaz, sevme beni derken çok kararlı gözüküyordu. Ama şimdi neden mutsuzdu?
"Gittin?" bir adım yaklaşıp fısıldadığında gözlerim istemsizce kapandı. Bir insanın fısıltısı bile özlenir mi? Gözlerimi açtığımda karşımda kırgınlıkla bana bakıyordu.
"Git dedin." gözlerinden hüzün geçti. Git dediği için pişman mıydı?
"Özür dilerim." Neyi değiştirecekti özür dilemesi? Ben ondan her haber alamadığımda korkudan delirdiğimi değiştirebilecek miydi? Ya da Nehir'in Toprakcığım artık gelmeyecek mi diye ağladığını değiştirebilecek miydi? Aylardır burada olmasına rağmen karşıma çıkmadığını değiştirebilecek miydi?
"Git Toprak." aylar önce onun bana dediği gibi, kalbim yana yana git dedim.
Başını iki yana salladı.
"Gitmem, o hatayı bir kez yaptım tekrar yapmama izin vermem, veremem Aslı." sözleri kalbimi umutla dolduruyordu ama artık bizden olur muydu? Onca dediğinden sonra birlikte olabilir miydik?
Başlangıç Tarihi : 18.12.2020
"Defne, ne olursa olsun kalbim senin için atmaya devam edecek." Dedi.
Zaman durdu.
Bir şey dememe izin vermeden sıcak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu. O yavaşça dudağımı emerken ben kendimi karşılık verirken buldum. Kollarımı boynuna doladım.
Baran beni kucağına aldığında odamıza doğru gittiğimizi anlamıştım..