Bu hikaye hep vardı, İnsanoğlu daha ete kemiğe bürünme'den asırlar evvel kainatın karanlık taraflarında güneşe rakip olacak kadar büyük, parlak ve içinde milyonlarca canlıya ev sahipliği yapan bir gezegen vardı, bu göz kamaştırıcı gezegenin adı varelek'di.
Zamanla bu milyonlarca canlının arasında savaşlar gerçekleşti, bu savaşlara ve yıkımlara dur demek için kâinatta'ki en güçlü ırk olan Ark'ler başa geçerek onları yönetti asırlar boyunca kâinatta ne bir kargaşa ne bir savaş gerçekleşti,
Zamanla bu barış yıkıldı, canlılar yönetilmek'den rahatsızlık duymaya başladılar lakin Ark'ler çok güçlü ve karşı konulamayack kadar korkutucuydular bu yüzden cadılar ve diğer canlılar kendileri için daha uygun bir gezegen aramaya başladılar,
Kainatın uçsuz bucaksız karanlığında gezerek bütün gezegenleri arklerden gizli bir şekilde aradılar ve sonunda dünyayı buldular, kendilerinden güçsüz ve kaosun hüküm sürdüğü bu gezegen varelekin küçük bir minyatürü gibiydi,
Yaşayan ırkların nerdeyse yarısından fazlası akın akın dünyaya geçitler açıp kendi saltanatlarını kurmak için düşüncesizce kaçmaya başladılar, dünyanın düzeni yıkılmaya ve sarsılmaya başladı, insanların ruhları daha yumuşak ve kırılgandı varelekde'ki canlıların ruhları saldırgandı bu yüzden dünya yok olmanın eşiğine yaklaşmıştı insanlar kıyametin geldiğini sandılar,
İnsanları ve varelekleri birbirlerinden ayırmak için başka bir ırk saklandıkları yerlerden çıktılar (doğdular) onlar kendilerine Helnsk dediler,
Dünya ve varelek arasında oluşan bütün köprüler ve geçitleri muhafaza edip onları korudular, dünya eski düzenine kovuştu ve Ark'ler Varelek halkına daha nazik ve geniş bir perdeden yönetmeye devam etti,
Ta'ki ark ve helnsk kanı taşıyan bir yıkım getiren gözlerini dünyada açıp ilk nefesini orda alana kadar....
# Gençkurgu-- Fantastik #
# 3. Fantastik
# 1. Akademi
# 1. Büyü
# 1. Ejderha
# 1. Efsane
# 1. Krallık
# 1.Takıntı
# 2. Savaş
- Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin !
Cümlesini bitirdikten sonra yüzüme doğru baktı. Gözlerindeki aşağılayan bakışlarla yaptığım mimikleri izliyordu. Sağ elini kaldırıp yüzünü aşağıya yukarı doğru sıvazladıktan sonra eli yüzünde durdu. Elinin yardımıyla sağ gözünün göz kabağını havaya kaldırdı. Işaret ve orta parmağını gözünün üstüne yerleştirip göz bebeğinin iyice görmemi sağladı. Göz bebeğinin içinde bile beni aşağılayan, hor gören bir tutum vardı.
Elini yüzünden çekip gözlerini gözlerime tekrar dikti ve güçlü kahkahalar atarak gülmeye başladı. O kahkahalar attıkça içimde kopan fırtınadan haberi bile yoktu.
- Yanılıyosun ! Dedim sesim güçlü ve yüksek çıkmıştı. Yüzüne doğru baktığımda anlamsız gülümsemesi kaybulmuş şaşkın bir şekilde bakıyordu.
- Ben ezik değilim. Ben güçsüzleri korumak için kendini ateşe atmış biriyim.
****************
İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücü üzerine kuruluyken benim içimde hiçbir büyü gücü yoktu. Köyümüze gelen elçinin beni akademiye götürmesi ile bütün hayatım kökten değişti.
Şimdi ejderhayı ve yeni sahip olduğum güçleri kullanarak en güçlü olmak zorundaydım. Bu sayede canımdan bile değer verdiğim herkesi koruyabilecektim.