SYGDOM

Yeri yığıldığını gördüm. İçimdeki bir şey yanına koşmam için çığlık atıyordu ama onu görmezden gelmek çok kolaydı. Yanımda duran adamın elini tuttum.

" ONA NE YAPTIN?!" diye bağırdı adam. Hala yerdeydi. Karnını tuttuğunu gördüm. Solundaki asker elindeki demiri koluna vurdu. Kolunda derin bir yara açıldı ve üzerindeki tişört yırtıldı. Gözlerim yırtılan yere takıldı. Bir yazıydı.

'Donec moriar' bu kelimeyi biliyordum. Aynısı benim de bileğimde yazıyordu. Kafamı kaldırıp bileğime baktım. Sonra gözlerimi acıyla kapattım. Başım öyle bir ağrımaya başlamıştı ki. Koluna tuttunduğum adam olmasa yeri yığılıp kalacaktım.

İçimdeki ses görmezden gelinmeyecek kadar şiddetlenmeye başladığında nişanlımın kolunu bıraktım.

"DURUN!" Herkes sesimle olduğu yerde kalmıştı.

"Adın Alucard mı?" diye sordum adama. Gözlerinin parlaklığı başımı döndürdü. Sendeledim nişanlım hemen belimden kavrayıp beni kendine çekti. "Bu adamı tanıyor musun?"

Yerde yatan adamı tanıyor muydum? Emin değildim. Ama içim onun için ölüyordu. Onu gördüğüm günden beridir inanılmaz bir çekim hissediyordum. Bu boşa değildi. Olmamalıydı.

"Sanırım."