Solmuş bir Lavanta
  • LECTURAS 709
  • Votos 91
  • Partes 5
  • LECTURAS 709
  • Votos 91
  • Partes 5
Continúa, Has publicado nov 30, 2020
[]×Hikayeden kesit×[]

[] Chisaki:Tamam mı o kahramanlar kesinlikle buraya baskına gelicek ve sizde onları engelliceksiniz bizde Eri'yi burdan çıkartıcaz,birde son kez bi kendisizi ve özgünlüklerizi açıklayın..

?????:Tamam anladık kaç kere anlattin..

????:Himiko Toga ben,bu yanimdaki Twice-

Chisaki💭:Sürekli eri ile ilgilenmeye çalışan manyak değil mi o..

Chisaki:Peki şu Saçının yarısi siyah yarısı mor olan melez ucube kim onu görmemiştim?

Toga:Oİ SÖZLERINE DIKKAT ET!!

??????:Sorun değil alışkım Himi-Chan sende biliyorsun 

??????:Shigaraki ben,?????? Shigaraki..

Chisaki💭:Tomuranin kız kardeşi mi varmış-

Chisaki:O Tomura dediğiniz kişiyle bi akrabağlın var mı?

??????:Abim olur kendileri senin için bi sıkıntı mı var Chisaki Kai? []

Villain Naomi AU 

(taslaktan itibaren oluşma tarihi:30 kasım 2020/00:21)
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir Solmuş bir Lavanta a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
#23touyatodoroki
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛  cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
Seen | Eren Elmalı  cover
MinMer: Kameralar kapanınca cover
single | tk cover
agreed marriage cover
UNKNOWN | CHANMİN cover
lifetime, taekook cover
Ihlamur Çiçeği | Eren Elmalı cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

24 Partes Continúa

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"