RASTLANTI

Hıçkırıklarım ve göz yaşlarım yüzünden artık nefes alamayacak gibi hissetsem de içimdeki öfke ve hayal kırıklığı beni dinç tutuyordu. Aklım almıyordu o görüntüyü. Önümdeki uzun bedenini tüm gücümle ittim.

''Bana bunu nasıl yaparsın ya? Nasıl? İnanamıyorum sana!'' Boğazım bağırmaktan ötürü sızlasa da umursamadım. Sözlerim karşısında yüzünü buruşturdu ve bana doğru bir adım attı.

''Hande, açıklamama izin ver!'' dedi o da benim gibi bağırarak. Bağırması iyice sinirlerimin artmasına sebep olurken bir damla yaş boynuma doğru indi. Sağ elimle gözyaşlarımı sertçe sildim ve devam ettim.

''Kes sesini! Duymak istemiyorum o iğrenç yalanlarını. Sana güvenmekle hayatımın en büyük hatasını yapmışım duydun mu beni? Aşağılık pis-'' Daha devam edeceğim cümlelerin sertçe kesilmesinin nedeni Serkan'ın dudaklarıma yapışmasıydı. Belimi tutup kendine çekmesi de çabasıydı.