LOST HAPPINESS

Sessizliğim boşluğuna düşmüş çığlıktı, kalbimin ritmini baştan çıkaran...

Etraf çok karanlık, sersem gibiyim ve nefes aldıkça boğazım yanıyor. Her tarafım su gibi, farkında değilim henüz, fakat her yanım titriyor. O sağır edici çığlık hâlâ kulağımda. Son gecemde görülebileceğim en doğal kabusdu. Eğilip hergece başımın ucunda bulunan, su dolu bardağa uzandım ve beni sakinleştirmesini ümit ederek hepsini içtim. Sonra derin bir nefes alıp yatağımdan kalktım. Nefes almam gerekiyordu, bu yüzden pencereye dogru hızlıca gidip camı açtım. Yüzüme vuran serin hava beni yavaş yavaş kendime getiriyordu. Derin derin nefes aldım sonunda normalleşmişti nefesim. Artık sadece dışarıyı seyrediyordum. Hafızama kaydetmek istiyordum bu geceyi. Herşey den biraz kattım yanıma sanki bir dahası olmayacakmışcasına. ..
Hırçınlaşıyordu rüzgar, sanki düşündüklerimi haykırmışım da onu üzmüşüm gibi. Sonra döküyor damlacıklarını aynı hırçınlıkla sağa sola.