" artık beni bırak ! görmüyor musun her ikimizde zarar görüyoruz" dedim titreyen sesimle
Kafasını kabullenmeyerek iki yana salladı " seni hiç bir zaman bırakmayacağım gerekirse seni öldür ardından kendimi de öldürürüm !"
İnanamayarak gözlerimi ona diktim , yıpranmıştı hemde çok o ilk gün ki bora yoktu karşımda ben de ilk gün ki gibi değildim gerçi .
Mosmor göz altları bittiğini gösteriyordu....
" sen bir psikopatsın..." dedim fısıltıya dönük sesimle
" evet öyleyim " diyerek silahın namlusunu tam kalbime doğrulttu , artık ölmeyi kabullenmiştim çünkü bana çektirdikleri ölümün yanında bir hiçti
Hafiçe tebbesüm edip hayran olduğum o ela gözlere bakıp konuştum " bana bunu yaparak bir iyilik yapmış olacaksın , bu kadar çektiğimiz yeter......öldür beni artık"
Tetiği beklemeden çekti .
Her zaman ki soğuk sesiyle konuştu " bir saniye sonra yanındayım , bunu unutma biz birbirimize aidiz "
Gözlerimi sıkıca kapattım , artık hazırdım .
Bu yaşananların bitmesine .
Konu:
Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir...
İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar.