İKİNCİ PERDE

Servise bindiklerinde bir tek onun yanı boştu. Bu genelde hiç olmazdı. Arkadaş grubu hemen onu alırlardı ortalarına. Daha sonra Boran, Dolunay'a bakıp gülümseyerek "Otursana." dedi. O 10 saniye içinde Boran'la aralarının düzeleceğini düşünmüştü. Dolunay oturduğu anda herkes deli gibi gülmeye başladı. Koltuğu ıslatmışlardı. "Bir daha da pencere önünde oturup beni beklemezsin. " deyip kahkaha attı. Dolunay o ana kadar hiç hissetmediği bir acı hissetti kalbinde. Boran'ın gülüşü ilk defa canını acıtıyordu.