"Geçmişimin gölgesi tam karşımda üzüntüm ise yüreğimdeydi.."
Işığın arkasında bir grilik vardı. Tanıdık bir grilik, tanıdık bir gölge... Geçmiş gölgesi...
"Gece! Ne var orada?"
Gece. Benim ismim. Ama "Gece!" diyen kim? Kulağımda yankılanan iki ses var. Biri fısıldıyor, biri bağırıyor. Gözlerim kararıyor. Işık azaldı, yerini karanlığa bıraktı. Saçlarım, adeta rüzgar tarafından çekiliyor. Kulağımda sadece "Gece!" diye bağırıp, fısıldayan iki ses var, başka bir şey duymuyorum. Ellerim.. hissetmiyorum. Gözlerim tamamen karanlığa mahkum oldu. Bedenim kendini bir boşluğa bıraktı. Başım sert bir kayaya çarpmış gibi sarsıldı. Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım. Bulanık bir görüntü.. Tek görebildiğim bir gölgeydi. Tekrar kapandı gözlerim, bu kez açamadım. Dışarıdaki sesleri duyabiliyordum. Fısıltı kesilmişti. Atlas'ın sesiydi bu. Gözlerimi açmaya çalıştım ama imkansızdı. Birbirine kilitlenmiş gibilerdi. Konuşmaya çalıştım, oda imkansızdı. Dudaklarımı hareket ettiremiyordum. Etraftaki tek ses "Gece!" diyerek bana seslenen Atlas'ın sesiydi.
Kilitlenmiş gözlerin ardına bakın, büyük bir karanlık.. Ve o karanlığın ardına bakın, sonrası büyük bir kabus..
~ABİMİN ARKADAŞI KURGUSUDUR~
05**: Shawty, sen bambaşka bir mevzusun
Siz: Şarkı sözü müydü bu?
05**: İstediğin şarkı sözü olsun
05**: Gülüşü güzeldi kokainden exten ve en afilli seksten
05**: Bana seni hatırlatıyor
Siz: Orijinali "sesi güzeldi.." ile başlamıyor muydu
05**: Üzgünüm, her şeyi sana uyarlamaktan orjinallerini unutuyorum