LAVİNİA
  • Reads 63,438
  • Votes 6,854
  • Parts 21
  • Reads 63,438
  • Votes 6,854
  • Parts 21
Ongoing, First published Dec 09, 2020
Mature
"Cehennem" diye tabir ettiği yerde 2 yıl boyunca tutsak kalan, ona yaşatılanlardan dolayı erkeklerden korkan bir kadın ve Güneş korkmasın diye ona dokunmayan, aralarındaki mesafeye sürekli dikkat eden, onu hayata geri döndürmeye çabalayan bir adamın hikayesi...

"Sana geldim Güneş. Meçhule gelir gibi geldim sana. Bana yardım et çünkü ben, senin sessizliğinde sağır oldum."

Gökyüzünden firar eden feryat, Alihan'ın sesini bastırırken Alihan kollarını iki yana açtı. 
"Köşe bucak yaşadığın hayatında sesini duymama izin ver."

Not: Şiddet ve tetikleyici unsurlar içerir. Yetişkin okurlar için uygundur.

Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.






Kapak tasarımı @bsudeee' a aittir.
Güzel kapak için teşekkür ederimm.
All Rights Reserved
Sign up to add LAVİNİA to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 20
Leyla'ya Kadar cover
NEFHA  cover
Ramazan Time | texting cover
KIZIL GERDAN (Tamamlandı) cover
DÜŞ KAPANI  cover
SEVDA ÇİÇEĞİ cover
HEMDEM cover
HARABE cover
GİRİFT  cover
SAFİR cover
Zeytin Dalı cover
Oyun Arkadaşım cover
DÖRT ÇEYREK cover
Gülveren Mahallesi (Tamamlandı)  cover
Ablamın Üvey Oğlu  cover
SARRAF cover
ESARET cover
GÜL GÜZELİ cover
SOKAĞIN DANSI cover
VEZİR cover

Leyla'ya Kadar

9 parts Complete Mature

31.01.2025 Cuma akşamı bölümler kaldırılacak, 03.02.2025 pazartesi günü ilk bölümün düzenlenmiş hali ile yeniden burada olacağız! ♥️♥️ Kim olduğunu görmek için yüzüne bakmak istediğim adamın ilk önce dudakları giriyor görüş açıma ve halinden memnun, gördüklerinden keyif alan bir gülümseme ile karşılaşıyorum. Bakışlarım dudaklarından sıyrılıp gözlerine tırmandığında kısa bir an durup, gözlerinin ne renk olduğunu düşünüyorum. Tam bu anda, bunu bir başkası için daha düşündüğüm aklıma geliyor ve gözlerimi kısıyorum. Zihnimin çarkları yavaş yavaş dönmeye başlayınca taşlar yerine oturuyor ve yüzümü kaplayan gülümseme büyüyor. Başımı sağa yatırıp gözlerine bakıyorum bir kez daha ve yine göz renginin ne olduğunu çözümleyemiyorum. Yüzümü talan eden bakışları nihayet gözlerimde durduğunda onun da yüzündeki gülümsemeden beni hatırladığını anlıyorum. "Hoşgeldin, Ali Kemal." Başını eğiyor ve sağa yatırıp gözümün içine bakıyor. "Hoşbuldum. Bulabildin mi, ne renkmiş gözlerim?"