HARAM

Başımı kaldırıp baktığımda bir çift kahverengi göz üzerimdeydi yüzümü süzüyordu. Kaşları çatıktı. Kolumu halâ bırakmamıştı. Üzerinde siyah bir takım vardı. Görebildiğim kadarıyla düzgün bir fiziği vardı. Hemen kolumu geri çektim. Bana yaklaşıp

"Birdaha sakın!"
diye tısladı.

Dişlerini sıkarak konuşuyordu. Belli ki çok sinirliydi.

Arkasını dönüp gidiyordu ki
"Hem suçlu hem güçlü!"
dememle birden geri döndü tüm asabiyeti ve siniriyle bana doğru yürüyordu ki bir araba kapıya hızlıca yanaştı içinden gri takımlı bir çocuk
"Abi çabuk geç kalıyoruz!"
diye seslenince geri döndü.

Belki de o çocuk çağırmasa çoktan selamı vermişlerdi.

Siyahlı adam arabaya binerken dönüp bana baktı. Ben tüm ciddiyetimi muhafaza etmeye çalışıyordum. Kaşlarımı çatarak güçlü görünmeye çalışıyordum. Ama nerdee. Dizlerimin bağı çözülüyordu az kalsın....
..........

Kendi halinde yaşayan Hümeyra'nın karşısına hiç beklemediği anda şiddetli bir çarpışmayla biri çıkar ve Hümeyra'nın destanı başlar. Kendi bembeyaz ve tertemiz bir hayat yaşarken simsiyah kirli yaşamı olan bir adama tutulur ve hayatı temelinden sarsılır.