Ve kitabımın son sayfasını da okuyup kapağını kapattım, düşüncelere daldım. Bu kitap da mutlu sonla bitmişti. Mutlu sonlar neden gerçek hayatta da olmuyordu? Neden mutlu sonlar sadece masallara, romanlara özgüydü?
Kitaptaki karakterlerle birlikte mutluluktan ağlıyordum.
Kitap okumayanlar için hep üzülmüşümdür. Çünkü onlar bir kitabın sayfalarında kaybolmak ne demek, onlarla birlikte gülüp, onlarla birlikte heyecanlanmak, öfkelenmek, korkmak ya da onlarla birlikte ağlamak ne demek bilmiyorlar.
Karakterleri, kitabı hissedemeyenler... Bizim gibileri anlayabilirler miydi? Hiç sanmıyorum.
Ben Kumsal. Kumsal Aygün. Yirmi yaşında, hayatla pek anlaşamayan, kendini kitaplara, şarkılara, çizimlere veren Kumsal. Çevresinde pek arkadaşı olmayan, çoğu insana tahamülü olmayan, sınıfta en arkada oturmayı seçen Kumsal. Hayatıma hoşgeldiniz.
Kitabımın tüm hakları saklıdır.
Buradaki içerikler; yazı, ses, görüntü, tasarım, fikir, çalışma, araştırma gibi kullanılabilecek tüm fikir, emek ve değerler bana aittir. Herhangi bir çalma, izinsiz alıntılar yapma vb. durumunda yasal işlem başlatılacaktır.
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...