Manolya: Ben seni sadece buğulanmış camların ardından gördüm, ama bu bile yetiyor. Buz gözlü adam: Sende kimsin? Manolya: Asla görmediğin ve göremeyeceğin biri diyelim. Buz gözlü adam: Anladım, peki yazma amacını söyler misin en azından? Manolya: Seni seviyorum, yetmez mi? Buz gözlü adam: Yetmez. *** Tanışmak için hep bir fırsatları vardı ama kader onları farklı bir şekilde bekliyordu. 16 yaşından beri unutamadığı buz mavisi gözler ve onu bulmak için iki yıllık bir uğraş. İki yıl boyunca karşılaşmak için beklediği kişiyi bulmuştu ama cesaretsizlik ve korku onu ele geçirmişti. Yanına gidip konuşamamak, beklediği iki yılı boşa çıkaracaktı. Bunu istemiyordu. Bir şey yapması gerekiyordu ve çareyi ona telefonu vermişti. Belki bir daha göremeyecekti onu ama en azından ulaşılabilecekti. ~~~ • Tüm hakları bana aittir • Wattpadte bu isim altında yazılmış tek kitaptır • Yarı texting • Kapak tasarımı: @neslihankara27All Rights Reserved
1 part