Sensiz Ben

İstanbul'a tasinali 3 ay olmustu. Simdiden bu sehir beni bogmaya baslamisti. Eski arkaslarimi vok ozluyorum. Ozellikle Gamze'yi. Sapsal ne cok aglamisti ben giderken. Birde Mert vardi tabiki. Birbirmize deli gibi asik 3 yil gecirmistik. Dolu dolu. Sonra ne mi oldu? Eskisehir'den ayriliyorum diye bana bu iliskinin yurumeyecegini ve ayrilmak istedigini soyledi. Bende elim kolum bagli sadece peki diyebildim. O gunu hic unutmayacagim. Gunlerden Pazar'di. O her zaman bulustugumuz kafede oturuyorduk. Ben hic birseyden habersiz mutlu mutlu gulumsuyordum. Sonra durdu bi anda yuz ifadesi degisti.
' Dilara sen gidiyorsun ve bu iliski artik yurumeyecek ben ayrilmak istiyorum' dedi.
'Peki'
Sonra oylece masadan kalkip gittim. Sadece bir damla akti gozumden. Sıktıkca sıktım kendimi. Aglama dedim kendime sevseydi gitmezdi dedim. Mesafeler aska engel degildi sonucta. O bensizligi sectiyse bu kadar kolay vazgectiyse benden cani daha cok yanacakti onun.
Ve yeni sehir yeni arkadaslar yeni asklar demek.