Birlikte geçirdiğimiz o geceyi hatırlıyorum, her şey başlamadan önce son kez delicesine eğlenip şarap içtiğimiz o geceyi... Tatlı tatlı yağan ilk karı ve o an zamanı durdurmak istediğini söyleyen seni... Bana sevgiyle bakan gözlerini hatırlıyorum, oynadığımız o oyunda bilerek defalarca bana yenilmeni ve bana yemek yapmaya kalkmanı, hepsini hatırlıyorum. Ve sonra keşke seninle birlikte zamanın durmasını dileseydim diyorum, birlikte ağaçlara tırmanıp derenin üzerindeki salıncakta sallanmak ve gökyüzüne yükselmek bir kenara dursun, sadece o gecenin içinde kalmak bile yeterdi diyorum. Ve hâlâ beni beklediğini biliyorum, içten içe umutluyum. Çünkü sen bilmesen de birlikte yükselmemizi dilediğim o gökyüzünde çığlık atarken seninle konuşuyorum, geceleri uyuyamadığında ise her şeyi başlatan o ninniyi mırıldandığını biliyorum.. Fakat sen de biliyorsun ki halk şarkıları kolaylıkla yazılmaz, bu yüzden senin haberin olmasa da senin için tüm bu zorluğu çekmeye hazırım. Çünkü kulağa bencilce gelse de aşkımızın bir halk şarkısı kadar uzun ve sonsuz sürmesini her şeyden çok istiyorum. -Kang Ha-rin'den Kim Taehyung'a yazılmış bir mektup.