İZ/ BEN DELİ DEĞİLİM
  • Reads 369
  • Votes 59
  • Parts 5
  • Reads 369
  • Votes 59
  • Parts 5
Ongoing, First published Dec 16, 2020
Mature
Lavin Umut Kurucuoğlu, sanat konusunda ismini altın harflerle yazdıran, güzelliğiyle mankenleri kıskandıran, sesiyle insanları büyüleyen ve zekasıyla hayran kılınan kadındı o. Herkes için mükemmeldi, ta ki insanlar ona 'Deli.' diyene kadar... 

Gördüğü sanrılar hayatını altüst ettiği an, artık o bir 'Hiç.' olmuştu. 

"Sana yardım edeceğim."
Hıçkırarak başımı iki yana salladığımda ellerini tutmuştum. "Düzelmeyeceğim ve..." başımı eğdiğimde ruhumun çırpınışlarını umursamayarak konuşmuştum. "... O kadın öldü, ben öldüm. Yerini bu sefil halim aldı."

"Hayır, hayır. Sen çok güçlüsün, dik durabilirsin."

"Dik durduğum için oldu aptal! Acılarımı göstermediğim için oldu! Siz her şeyiyle o mükemmel kadını gördüğünüz için oldu. Acılarıma oturup ağlayamadım bile! İyileşemeyecek kadar çürüdüm..."
🍀
"Gülümseyin sevgili ailem." diyerek masaya oturduğumda herkesin şaşkınlıkla karışmış endişe dolu bakışları üzerimde gezinmeye başlamıştı. 

"Evet, o çok aradığınız ressam ve 'Tilki.' benim. Geri döndüm, artık kimse benim karşımda duramaz." 

Dik omuzlarım, canlı bakan koyu yeşil gözlerim ve alayla kıvrılmış kırmızı dudaklarım herkesin yıllar sonra burada olmama anlam verememişti. 

"S-sen... Vasat bir haldeydin." 

"Küllerimden doğduğum doğrudur."

Kitaplarımın tüm hakları saklıdır, çalınma veyahut kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. 

Kapak tasarımı: Karanligiyazar
All Rights Reserved
Sign up to add İZ/ BEN DELİ DEĞİLİM to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
40 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
ÖFKE ÇİÇEĞİ  cover
Kara Gül  cover
Fındık Tarlası cover
İMDADIM cover
🌼PAPATYA 🌼(Düzenlenecektir) cover
GECENİN İZİ cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
MAZHAROĞULLARI cover
SARRAF cover
KONUK SEVMEZ DENİZ cover

ÖFKE ÇİÇEĞİ

15 parts Ongoing

Bütün dünyanın aradığı katil ansızın hayatınıza girerse sizi soldurmasına izin verir miydiniz? Yoksa bütün yapraklarınız onun için mi açardı? ❝Zafer her zaman en güçlü olana ait değildir. Bazen en acımasız olan kazanır. Kanla yazılmış bir kaderi var, ruhundan söküp atamayacağı bir miras. O, şeytanın bile tereddüt ettiği yolda yürüdü. Ve sen, bu fırtınanın tam ortasındasın.❞ Hayatı her zaman soluk bir çiçek gibi olup, kendinden çok başkalarını düşünenlere...