~Onlar,ümitlerinin bittiği noktada benimle karşılaştılar. Düşüncelerine göre gökten indirilen kurtarıcı melek rolündeydim. Kendimi intihar kolları adı kullanılan görevin içine attığımda,hislerin yanılgısına düşmeden inandım. Biz onlarla artık Tanrı'nın Adımları olmuştuk. Bu güce inanıp büyük görevi tamamlamıştık~ -"Peki görev ne? Bana görevi anlat,sana yardımcı olurum belki." Buraya ilk geldiğimde onun yaptığı gibi samimilikten uzak gülümseme yayıldı dudaklarıma,adeta fısıldar şekilde konustum. "Bana sorgusuz yardımcı ol,seni özgürlüğüne kavuştururum belki."All Rights Reserved