
O kara gözlerini üzerimden çekip zorlukla yutkundu. Sessizliği bozan taraf o olmuştu "Kapanmış bir Lunapark gibisin. Buradaki bütün ışıkların aksine karanlığa terk edilmişsin, bunun farkındasın kabullenmişsin. Karanlığı seviyorsun ve bırakmak istemiyorsun. Ama içindeki o küçük kız çocuğu senin ışıklarının hep yanmasını istiyor. Yansın ki gülebilsin... Yansın ki sen, eski sene geri dön..." Haklıydı. Lunapark benim için yıllar önce kapanmıştı. Ne kadar balon varsa, hepsi elimde patlamış şekerler yere düşmüş çikolatalar erimiş ve çocukluğum bitmişti. Ama bilmediği bir şey vardı O yıkık lunaparkı kalbimde yeniden inşa ediyordu. 04.03.2023🎡All Rights Reserved