Uçurum - wrianbcihad - Wattpad

Story cover for Uçurum by winchdevllo

Uçurum

Reads 42
Votes 5
Parts 2

Reads 42
Votes 5
Parts 2

azrail bilimkurgu doğaüstü kader kurtuluş macera çokluevren ölüm

Ay ışığının altında bir uçurumun en uç kısmında oturuyordum. Beni ne buraya kadar getirmişti? O mutlu ve hayat dolu ruhumun tamamen bedenimden çekildiği zaman, ne zamandı? Kafamı kaldırıp son kez ayın güzelliğiyle büyüledim gözlerimi ve fısıltıyla özür diledim kendimden. Böylece kendim, kendimi ellerimle karanlığa böyle itmiştim.

Bu olandan kaynaklı ben karşımda ateş ve acı görmek yerine ruhuma sarılmış bin siyah zincirle Marta denilen bir yere götürüldüm. Bana seçim şansı vermişlerdi. Ya ateşte milyonlarca yıl kalacak ya da insanlar kendini karanlığa gömmeden önce ellerine uzanıp tutan kişi olacaktım. 

Ben tercihimi yapmıştım. 

Elimi biraz daha uzatıp gülümsedim. Elimi tutan eline gülümseyip belimdeki hançeri çıkarıp kafasına sapladım. Karşımda beliren Azael kahkaha atmıştı. 

"Vahşiliğinden asla vazgeçmeyeceksin ruhhür."All Rights Reserved

azrail bilimkurgu doğaüstü kader kurtuluş macera çokluevren ölüm

Table of contents

2 parts

Sign up to add Uçurum to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

KOD ADI: GÜNEŞ by RapunzelSeviyor

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

SOYADINDA ZİNCİR by Karensi0

!!!Wattpadde SOYADINDA ZİNCİR adında yazılan ilk kitaptır.!!!! Birbirlerine zorla mahkum edilen iki insan. Biri çok inatçı, biri fazlasıyla çekilmez! İntikam uğruna savaşan iki beden, vuslata erdiğinde sizce neler olacak? Nehir Neva Ulusoy, eğitimini bitirdikten sonra Amerika'dan ülkesine dönmeye karar verir. Ülkeye döndüğünde, şirketleri güçlendirmek adına, hem Araslan'ların hem de Ulusoy'ların düşmanı olan Çakır'lara karşı daha güçlü bir koz oluşturmak adına bir evliliğe mahkum edilir. Araslan'ların tek veliahtı Demir Tuna Araslan ile evlendirilir. Abisinin intikamını almak için bu evliliği kabul eden Demir Tuna, daha önce hiç inatçı biryle karşı karşıya gelmediğinden kısa bir afallama yaşar. Peki Demir Tuna abisinin intikamını alırken sizce başlarına neler gelecek? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Sadist🔞 by Gulluabdullazada

"HAYAT BU" incitir... Her şey o masum kızın babası tarafından acımasız sadist mafyaya satılmasıyla başlar. Ve bundan sonra kızın hayatı cehenneme döner. ~Hikayemde şiddet,+18 ve.b içerikler keçer. Rahatsız olacaklar okumaya bilirler~

MAHKUM by yamurblog

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

TERAZİ (TAMAMLANDI) by pinarvaroll

"Nefes alırken bile bir insanın ölebileceğini öğrendim. Aşk, ihanet ve ölüm arasında seçim yapmaya zorlandığında, insan önce kime ihanet eder? Sevgilisine mi, yoksa kendine mi?"

ÂFİTAP by ZeynepSara556

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

EDHO by eylullomurr

Yaşamını sığdırabildiği hayatının aniden tersine dönmesi ve bununla birlikte hayatın ona sunduğu acımasız acılarla baş başa kalmış bir genç kadının yapacağı iki seçim vardı: Ölmek ya da öldürmek. Racondan ibaret bir mafya dünyasının karmaşık sistemleri, ihanetleri, dostlukları, düşmanlıkları ve liderlikleri... [[Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz' dan esinlenerek yazılmış bir kitap olmakla birlikte büyük bir bölümü kurgudan ibarettir.}}

MAVİNİN RESİTALİ by gokcellys

''Canavarların seni yemesine izin verme.'' ''Ya canavar sensen?'' ''Seni yememe izin verme.'' ''Bir şey biliyorsun...'' dedim tereddüt ederek, sesim titremişti. ''Çok şey biliyorum.'' Kapıyı açtı ve araçtan inerek adliyeye yürüdü. Arkasında gidişini izlerken aklımdan tek bir şey geçmişti. Canavar Karansa beni yemesine izin verebilirdim.

5. seviye by hevidaradlim

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum..! Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. " Sana neden inanayım? " " Bana inanmana ihtiyacım yok! Onu bana kendi ellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

You may also like

Slide 1 of 10

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

KOD ADI: GÜNEŞ cover

SOYADINDA ZİNCİR cover

TERAZİ (TAMAMLANDI) cover

MAVİNİN RESİTALİ cover

5. seviye cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.