Yıldızların Ötesinde

"Baksana Apollon" dedi.
"Belkide şu sönük , çoğunun ilk seferde bakmayacağı aslında göremeyeceği yıldızdadır . Belki seçme şansı bırakılmayan bu gezegende kendine şans yaratmıştır. Belki O da tam şu anda ... Ah Apollon onu o kadar özledim ki."
"Biliyorum Viola çok iyi biliyorum" dedim.

Gözlerinin dolmasını görmesem de hayal edebiliyordum , günlerdir yağmayı bekleyen bulutun sonunda karararak yağacağını belli etmesi gibi ama farklı olan bir şey vardı: insanlar kara bulutların semayı kapladığını fark ettikleri an kaçardı fakat biz aksine daha da sarılırdık birbirimize , sanki aramıza girebilecek bir karışa bile müsade etmek istemezdik. Ben de öyle yaptım hıçkırıklarının şiddetleneceğini, onun yanağındaki elimin gözyaşlarıyla ıslanacağını bilerek . O ise bir zaman sonra elimin ıslaklığını dert ederek kendi avucunun tersiyle silerdi elimi . Halbuki gözyaşlarını bile akan ellerime sonsuza dek mühürlenmesini istediğimi bilmezdi ama dert etmezdim hiç , çünkü sonrasında elinin elime değeceğini ve de o ayazlı gecede içimin nasıl titreyeceğini de çok iyi bilirdim .