Gök beyazdı, gök her zaman beyazdı. Laia Ülkesi'nin göğü aydınlık, insanları karanlıktı. Kordonu bağlanmamış bebeklerin çığlığı, annelerinin ölümünde çınlıyordu. Bir kadının rahminden düşen ölü doğan, o gece, o göğün aydınlığında, Ehramen'in asırlar sonra düğümlediği kordonla yeniden nefes almaya başlamıştı. O gece, ölü bir kadının rahminde dirilen oğlanı, bir başka kadının doğurmak üzere olduğu kordona hayatını düğümleyen Ehramen, yok olmak uğruna, asırlar sonra aşkı yeniden var etmişti. Efgan Esef Akirgan. Ölümlü bir anneden, ölümsüz bir lanete bağlanan adam. Âzir Ladina Mizrahi. Ölümsüz lanetin, ölümlü kadını. Ve, bu da Lâzevâl. Yok olmazın varlığı.