Ang Kapitbahay kong White Lady
  • Reads 1,606
  • Votes 83
  • Parts 16
  • Reads 1,606
  • Votes 83
  • Parts 16
Ongoing, First published Oct 23, 2014
Ang Kapitbahay kong White Lady...

isa to sa mga story na dala lang ng imahinasyon ko nung bakasyon...
walang magawa sa bahay kaya naisipang pagtripan ang wattpad..

sana magustuhan nyo ang story na to kahit na ilang beses ko lang nauupdate sa isang taon lol ^_^

matagal kasi magprocess yung mga episode ko kaya pagpasensyahan nyo na...
pero pipilitin ko syang tapusin para makasimula ulit ako ng panibagong story...
i hope you enjoy and like this story of kevin ang White.. ciao!!! ^__^V

A/N: Comment po kayo kung anong gusto nyong ending happy o traggic???
All Rights Reserved
Sign up to add Ang Kapitbahay kong White Lady to your library and receive updates
or
#96watty2016
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.