BANU (Mahalle Serisi - III) TAMAMLANDI - BUSE

BANU (Mahalle Serisi - III) TAMAMLANDI

Reads 87,748
Votes 2,709
Parts 25

Reads 87,748
Votes 2,709
Parts 25

Mature

18 abi alp anne aşk banu dedikodu erotik erotizm gençkurgu gençkızedebiyatı hüzün imkansız kadın kaptan mahalle mustafa mustafaalp sarışın sevda sevgili trabzon wattpad yetişkiniçerik

Bana, 
Mahalle Dilberi derlerdi.. 
Aşk,
Tozpembe olabilseydi; bana dilber diyebilirler miydi?



*Banu Dinçer & Mustafa Alp Kaplan'ın hikayesidir!
*Bu hikaye yetişkin içerikli unsurlar barındırmaktadır.All Rights Reserved

18 abi alp anne aşk banu dedikodu erotik erotizm gençkurgu gençkızedebiyatı hüzün imkansız kadın kaptan mahalle mustafa mustafaalp sarışın sevda sevgili trabzon wattpad yetişkiniçerik

25 parts

Content Guidelines

You may also like

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

"Enes sorun ne? Söyle artık kurtul!" "Söylememi mi istiyorsun!" "Evet söyle!" "Bir an için ümitlendim Belki benim olursun diye Yalan aşkı kabullendim Yalan olsan da gel yine" Az önce söylediği şarkının sözlerini tekrar ettiğinde donup kaldım. "Ne?" "Daha açık olamam Deniz." "Yani sen?" "Evet ben! Lanet olası ben kardeşim dediğim kıza aşığım. Tam altı yıldır aşkından yanıyorum ve sen beni kül edene kadar da tuttum içimde ama artık bu külleri tutamıyorum. Aşkım öyle büyüdü ki bu bedene sığmaz hale geldi." Rahatlamış gibi nefes verdi ve arkasını dönüp gitti. Bu sefer durdurmadım onu. Yere çöktüm ve gidişini izledim. Gözümün önüne anılarımız düştüğünde her şeyi yeni fark ediyordum. Böyle güzel seven adamı nasıl hissedemedim ben?

"Biliyordun." diye mırıldandım. Pürüzlü boğazımı temizleyip kurumuş dudaklarımı ıslattığımda fark bile etmediğim gözümde biriken yaş kendini aşağı bırakmıştı. "Hepsini biliyordun." Çenesinin kasıldığını görmüştüm. Silahı tuttuğu eli sıkılaştığında gerginliği koyulaşan gözlerinden belli oluyordu. Mekanik bir şekilde başını yukarı aşağı salladıktan sonra gözlerini kaçırmıştı. Utanmış mıydı? "İşte bu yüzden evet demek zorundasın. Yaşamak için bir sebebim olmalı." "Vicdanını rahatlatmak için demeliydin." diye düzelttiğimde gözlerini hışımla bana çevirip birkaç adım atmıştı. Elimi kaldırıp silahı tutmamı sağladığında korkuyla yutkunup gözlerimi kaçırmadan öfkeli gözlerine baktım. "Hiçbir vicdan seni ölüme götüremez Sude!" Elimi çekmeye çalıştığımda hırsla göğsüne götürünce gözlerim irileşmişti. "Kürşat ne yapıyorsun?" Titreyen sesimi önemsemeden sadece gözlerime bakmaya devam etmesi gözyaşlarımı hızlandırmaya başlıyordu. Elimi çekmeye çalışıyordum ama öyle sert tutuyordu ki silahın patlamasından korkuyordum. "Yapma." diye mırıldandım acıyla. "Ne yapmamı bekliyorsun? Seni öylece bırakmamı mı? Bunun nasıl hissettirdiğini sen yokken anladım Sude. Her yer parlıyordu ama ben sadece alev görüyordum."

Fiyatlarının paha biçilmez olduğu mobilyalardan oluşan kocaman bir yatak odasında tutsak olduğumdan mıdır içimdeki bu kapana kısılmışlık? Ya da altın kafesteyken bile çöplüğümü özlediğimden midir? Aklıma o mavi gözleri geldi. Ondan nefret ediyordum. Beni zorla kendine bağlayarak ona aşık olmamı bekleyecek kadar kafasızdı. Bana aşık olduğunu söylüyor ama aynı zamanda beni tutsak ediyordu. Ben tutsak olacak kadın mıydım? Asla! Bunları düşünürken sinirle elimi yere vurdum. Aylardır tek bir kelime etmiyordum. Konuşmayı unutmuş bile olabilirdim. Bu evde benliğim solup gidiyordu. Sayısız kez kaçmaya çalışmıştım ama nafileydi. Adam her yere koruma koymuştu. Ne zaman bir plan yapsam planım alt üst oluyor, her seferinde dönüp dolaştığım yer bu oda oluyordu. Ben bu düşüncelerle boğuşurken bir ayak sesi duydum. Kapı yavaşça açıldı, içeriye giriyordu. Arkamda sakladığım bibloyu sıkıca tuttum. Odada tek bulduğum sert cisim bu bibloydu. Bir... İki.. Ve üç... "Konuşmayacak mısın?" Aynı onun gibi ben de hissiz bir şekilde yüzüne baktım. İçimden 'şimdi görürsün sen konuşmayı' dedim. Onun beklemediği anda elimde tuttuğum bibloyu tam kafasına attım. Bam! Lanet edilecek kadar hızlı refleksi ile eğildi. Biblo büyük bir sesle birlikte onun kafasını kıracağı yerde kapıyı paramparça etmişti. O da ben de şok olmuştuk. Kendini hemen toparladı, her zaman dağılan ben toparlanan o oluyordu. Benimle alay eder gibi gür bir kahkaha attı. "Ben ancak istediğimde ölürüm güzelim..."

"Bir bilet kazandım, Rose. Hayatım boyunca başıma gelen en güzel şeydi. Bana seni getirdi diyor Jack. Ben bundan sadece bir zaman önce, buraya gelmeden hemen önce yani. Öyle yalnız, öyle mutsuzdum ki dünyanın rengi sadece siyah ve beyazdan ibaretti." Gözlerimden yaşlar düşmeye devam ediyordu. " Kalbimde sevgiye dair küçücük bir kırıntı bulmak bile mümkün değildi. Nefret doluydum ölesiye, kalbim kaskatıydı. Ama insanlar sevdiklerini kaybediyor Yalçın, hemde doyamam. Annem ve babam gibi. Jack ve Rose gibi. Ben hiç bilmediğim duygular içerisindeyim, tanımıyorum onları ama eğer birini tarif et dersen her sabah seni görene kadar özlüyor olmak derim. " Şaşırdı. " Nasıl denmeli bilmiyorum, nasıl söyler insan hissettiğini hiçbir fikrim yok. Tek bildiğim sana bakınca kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor ve babam bunun aşk olduğunu söylüyor. " Öylece kalakaldı karşımda. Bir karşılığı olsun istediğim için söylemedim. Sadece söylemek istemiştim. " İyi geceler Yalçın. " Şimdi dönüp evime gidiyorum ama bundan sonra nasıl bakacaktım yüzüne bilmiyordum. Sadece iki adım sonra kolumu tuttu. Beni kendine çevirdi ve... Öptü... Dudaklarımdan...

TOMRİS | Gerçek Ailem by erzurumluniloyaa

Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* Not: Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. İnstagram hesabım: _erzurumluniloyaa_

Polis Bey Ahmet Emir'cim: Nasıl görmedim seni İnci: İşinin başında olduğundan görmemiş olabilirsin İnci: Vurmuşsun adama ters kelepçeyi İnci: Kaşların çatık çatık etrafa bile bakmıyordun. Polis Bey Ahmet Emir'cim: Seni görseydim çatık çatık durmazdı kaşlarım.

" Lan madem Türklerle bu kadar ilgilisiniz . İnsan azıcık Türk tarihine bakar it herif." Sinirle bir yumruk daha çaktı ama ben hala gülüyordum... *** Yazım yanlışları olabilir şimdiden özür dilerim. *** Başlama tarihi 1 Ocak 2024 *** #acı 🥇(03.02.2024) #aile 🥇(17.02.2024) #anne 🥇28.02.2024) #baba 🥇(28.02.2024) #ask 🥇 (09.03.2024) #intikam 🥇(10.03.2024) #mizah 🥇(10.03.2024) #komedi 🥇(14.03.2024) #tehtit 🥇(08.07.2024) #kadınasker 🥇(08.07.2024) #tramva 🥈(08.07.2024) #abilerim 🥇(11.07.2024) #küfür 🥇(11.07.2024) #askerkız 🥇(11.07.2024) #abi 🥈(12.07.2024) #gölge 🥇(12.07.2024) #kuzenler 🥈(26.07.2024) #aşiretkızı 🥇(26.07.2024) #askerkurgu 🥉(30.08.2024) #vatansevdası 🥇 (16.11.2024) #gerçekailem 🥈(28.11.2024) 4. #gerçekaile (26.07.2024) 10. #ailem (12.07.2024) 9. #asker (12.07.2024)

Yeşilçam Sokağı (Mahalle Hikayesi) by neyazsamidk

Bu sefer bir öpüşmenin fitilini ateşleyen Sezer oldu. Üst dudağı alt dudağımı kavradı ve nefesimiz kesilene kadar yağmurun altında öpüştük. Soluklanmak için ilk çekilen ben oldum. Ama bırakmadım onu, boynuna sarılmaya devam ettim. "Yaşadığımı hissetmek için dudaklarının dudaklarıma değmesi gerektiğini düşünmemiştim hiç. Modern kurbağa prens benmişim meğerse." (Bu hikaye cinsellik, argo gibi şeyler içermektedir. Lütfen bunu göz önünde bulundurarak başlayın.)

BÜYÜK ADAMIN KÜÇÜK AŞKI (Tamamlandı) by thenotebook13

O an yalnızca kaçmak istedim. Sanki kaçsam her şey düzelecekte çocukluğumu geri alabilecektim. Artık bu olanlara dayanamıyordum; acıya dayanamıyordum... Önümdeki upuzun yolda koşmaya devam ettim. Terden sırılsıklam olmuş saçlarım enseme kök salmıştı neredeyse. Nefes nefese kalırken artık durmam gerektiğini anlamıştım ya da derhal saklanmam gerekiyordu. Bunun için hiç düşünmeden önümdeki açık duran ilk kapıyla göz göze gelince arkama dahi bakmadan içeri girdim. Bu yer, bu insanlar bana acı veriyordu yalnızca. Bu ev ise bana bir hayat ışığı sunmuştu yeniden ama nereden bilebilirdim ki bu ışığında sönüp yeniden yalnız kalmamı sağlayacağını. Yeniden yalnızlığa mahkum olacağımı.. ☆☆☆ Hikayeme Hoşgeldiniz. Sabırla okumanızı tavsiye ederim. İlk birkaç bölümden sonra bırakamayacağınıza garanti verebilirim.

ASYA

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

More details