Gerçek Yaşamdan Arşiv

Bilgisayar dehası diyorlardı ona...

Bilgisayar mühendisliği okuyan Rozalin Masiva, anne ve babasının suçsuz olduğu halde hapse girmesiyle kahrolmuştu. Ailesini oradan çıkarmak için her şeyi yapacaktı. Kalbi bu istekle yanıp tutuşuyordu.
Açılan her bir perdede yeni kurgular ortaya çıkıyor, Rozalin oynan her oyun için ruhunu yoruyordu. Bu onu tüketiyor, mahvediyordu. Çıktığı yolda ayağına dikenler batmasını umursamıyor, dağılan ailesini kurtarmak için var gücüyle çabalıyordu. Bu yolda karşısına çıkan Demre Han ise kalbinin kapısını aralıyordu.

Bir allı turnanın süzülüşü gibi kalbime süzülüyordu. Bir dokunuşuyla yanıyor bir dokunuşuyla donuyordum. Beni yok ediyor, yok ettiği yerden var ediyordu. Bu his bana yabancıydı. Bu hissi bir yerlere sığdıramamıştım, hep bir şekilde taşıyordu.

Ellerini ellerime uzattı, titreyen ellerimi avcunun içine hapsetti. Göz yaşları yanaklarımdan beni ürperterek süzülürken "Evim yok oldu, yandı Demre! Bittim, mahvoldum ben." dedim.
"Ben yok muyum yanında Roza? Ben olurum evin, olmaz mı?"diyerek beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı. Sanki kalbinin evim olduğunu haber veriyordu. Beni kalbine ait kılıyor, benim kabimi de kendisi ile donatıyordu.

Modern bir kibritçi kız hikayesi...
...

Yazdıklarımın her biri şahsi olup hiçbir sebeple kopyalanamaz ya da alıntılanamaz...
Gerçek Yaşamdan Arşiv adı ilk olarak şahsım tarafından kullanılmıştır.

Bu güzel kapağı yapan NotteOfficial 'ın tasarımcılarından @justloond'a teşekkür ederim.