𝓛𝓸𝓿𝓮, 𝓜𝓲𝓵𝓵𝓲𝓮

"En yakın arkadaşlarımın beni her zaman desteklediğini, sarı çizgilerin gerisinde tuttuğunu hatırlıyorum. Bazen adım atmamak, yerinde durmak gerekir. Bunu geç anladığım için kendime kızıyorum.

Boş raylara atlamışım. Savunmasızım ve sürekli darbe alıyorum. Ne ölüyorum ne de güçleniyorum. Oysa ki ne büyük hata etmişim etrafımıza çizdiğimiz kendi küçük çemberinizden çıkmakla."

Geçmişin dayanılmaz ağırlığı ve şimdinin boşluğu arasında gidip gelen Millie yıllar sonra tüm grubu bir araya toplamak için bir mektup yazar.