Ehvenişer

Karanlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş bir kız çocugu bekliyordu onu kumral saçlarıyla, yanaklarındaki gamzeleriyle o kadar tatlıydı ki tanıdıktı ki ona uzatan minik elleri tuttu aglayan bebegin yerine gülme sesleri geldi şaşkınlıkla dizleri üstüne çöktü kız elleri arasında minik elleri sevdi

Gül = sen kimsin? annen nerede?
X= burdasın ya bak ben artık mutluyum sen de mutlu ol babam seni orda bekliyor
Gül = ama
X=hadi annem bak kardeşim orda seni bekliyor ben sizi cennette beklicem

Sevdigi adam karşısında bir erkek çocuguyla onu bekliyordu ellerini uzatınca son kez elleri arasındaki minik kıza baktı gülen gözlerle açan çiçekten yolda kayboldu

Yılmaz = hadi sevgilim bak biz burdayız
Gül = ama kızımız
Yılmaz = oglumuz bizi burda bekliyor hadi sevgilim

Ona uzatılan ele baktı Gül bir arkasında ki yoldan giden kıza birde ona uzatılan ele baktı tereddüt ile tuttu, attıkları her adımda bataklık olan yolda çiçekler açıyordu yılmaz 'ın kucagındaki bebek güldükçe hava aydınlanıyor kuşlar cıvıldıyordu

Yılmaz = evimizde seni bekliyoruz bekletme beni tamam mı Gül kokulum
Gül = gelicem kurtuluş bey oglumuza iyi bak söz mü
Yılmaz = beklicem seni

Kucagında bebek ile kayboldu genç adam açan çiçekler soldu, bataklık geri döndü gökyüzü daha karanlık oldu
...

EHVENİŞER = kötü olanlar arasında ki iyi olan

Yılmaz ve gül 'ün tanışmadan itibaren hayatına şahit olmak isteyenler için iyi okumalar 💙