TANRININ RUHU

Ormanın derinliklerinde büyülü bir kulübe.
Davet edilmeyen kimse içeri giremiyor.
Dışarıda ise ruh emen bir kötülük dolaşıyor.

~

Aradia... 20'li yaşlarında, herkesçe sevilen tatlı ve hoşsohbet bir kızdı. Üniversitede kendisine hitap eden ve önünde kendine güzel kapılar açabilecek sağlam bir bölümde öğrenciydi. Yani oldukça sıradan birisiydi, en azından çevresindeki insanlar öyle sanıyordu; kendisinin ise şüpheleri vardı.

"Bak Aradia, sen sandığın gibi sıradan bir insan değilsin. Düşündüğünden çok daha büyük bir şeye bağlısın. Bağlanmak zorunda kaldın. Tanrı ruhu en temiz çocuğu bulmaya gitti, yeni doğmuş masum bir bebek arıyordu. Tüm yaşamı başlatan ve diğer tüm güçlerin kaynağı olan dört elementi vermesi yetecekti. Tanrı seni bulmuştu..."

Aradia bu güçleri kendine saklamayı düşünmüyordu. Elbette ki güçleri Tanrı'ya geri verecekti ama anlamadığı bir şey vardı: Bedeni parçalanmış birisine nasıl bir şey verebilirdi ki?