- აუტანელი ხარ - ქვიშაზე შრაშა-შრუშით მიდის . მე უკან მივსდევ. - ნუ მაცინე - სახიდან მარილიანი წყლით გაჟღენთილ თმას ვიშორებ - მე ვარ აუტანელი ? და ამას ამბობ შენ სამყაროში ყველაზე აუტანელი ადამიანი - შეშლიილივით ვიცინი , მაგრამ ღიმილი სახეზე მაშრება ,როცა მის ზურგს ვეჯახები ,მერე კი შენელწბული კადრივით ვხედავ როგორ ტრიალდება და კუნაპეტივით შავ თვალებით ,როგორ მბურღავს .- რა იყო სათქმელი აღარაფერი გაქვს - ვიჯგიმები და ხელებს თეძოებზე ვილაგებ . კიდევ უფრო ბრაზდება ,მაგრამ მისი ნერვები სულ ფეხებზე მკიდია .