FERFECİR

Aşk hiç vazgeçememek mi demektir? Yoksa gözündeki perdeyi kaldırıp vazgeçemeyecek kadar sevecek birini bulmak mı?

Kalbinizin kırıldığı anları hatırlıyorsunuz değil mi? O anda gelen boşluk hissini...Belkide şu an bu durumdasınız kim bilir. İrem, 17 yaşında kalbi paramparça ama güçlü bir kız. Hayatın karşısına çıkardıklarını görmemek için çabalayacak biraz ama en sonunda aşkı tekrar bulduğunda kalbinde açan çiçekler onu yeniden sarmalayacak.

Ferfecir; karanlıktan sonra doğan o aydınlık güneş.

"Nefret bile etmiyorum senden. Çünkü buna bile değmezsin. Ve ne var biliyor musun? Asıl sen bana layık değilsin. Sen ve o iğrenç egon. Ben seni gömdüm Mert. Ne kalbimde ne de hayatımda bir gram yerin yok artık. Bırak sana olan sevgimi, sana insan olarak duyduğum saygı bile kalmadı artık. İyi ki o gün sana söylemişim. İyi ki gerçek yüzünü görmüşüm. Çünkü hayatımın bir saniye fazlasını bile senin için geçiremezdim. Benim için yoldan geçen bir insandan bile değersizsin artık. Git egonu başkaları tatmin etsin, benden bu kadar."