KORUMA

Biz iki kişiydik ve ilelebete kadar öyle kalacaktık...

053********: Arkandayım Giz. Sakın korkma!
Giz: Biliyorum ve bundan asla korkmadım.

Bir titreşimle kalbim içime çekiliyordu. Onu her daim derste bile özlüyordum. Ama o bunu asla bilmeyecek. Benden çok uzaktaydı. Öyle olsa bile bir telefon uzagimdaydi. Onu bir telefona sığdırmış, cebimde taşıyordum ben. Bunu ne ikizim Öz, ne ağabeyim Akın, ne annem Derya ne de babam Deniz biliyordu. Sadece ben ve koruma arasındaki bir sırrı ilelebete kadar saklayacaktım. Fakat ...