EFLATUN

Aynı evde büyüyüp, birbirini sevmeyen, hatta nefret eden iki gencin mecbur kalarak evlenmesi...

Kader, siz istemesenizde ağlarını örüyor.. Ne kadar kaçarsanız kaçın, yazılmışsa kaderinize kaçamazsınız!

***
-"Peki neden eflatun?"

Merakla kocasına baktı ki bu sorunun cevabını uzun yıllardır merak ediyordu.

-"Çünkü sen küçük hanım." İşaret parmağını burnunun ucuna dokundurup merakla bakan karısına cevap verdi.

-"Çünkü sen leylak gibi kokuyorsun."

Elinde olmadan birden kahkayı patlattı. Çünkü beklemediği bir yerden cevap geldi. Hemen kendini toplayıp dikleşerek,

-"Tabii leylak gibi kokarım." devamını ise üzüntü ile cevap verdi. "Çünkü hep leylakların içerisindeydim." Kendini tekrar toplayıp,

-"Ne varmış yani leylak koktuğum ile eflatun arasında, ne fark var?"

Genç adam eşine biraz daha yaklaşıp kolları arsına aldı. Burnunu genç kadının boyun girintisine sokup derince koklayarak esefle konuştu.

-"Leylak çiçeğinin rengi eflatun renginde olduğu için." Az öncekinden daha fazla derince içine çekip,

-"Ve sen tıpkı leylak gibi kokuyorsun. Yani eflatun gibi kokuyorsun. Ve sen yalnızca benim eflatunumsun."

-"Bende, benden nefret ettiğin için o isimle hitap ettiğini zannediyordum."

Leylak kokusundan başı dönen genç adam bedeste bir ses ile,

-"Bende öyle zannediyordum."

-"Sırf o hitabı sevmediğim için, gıcıklık için kullandığını zannediyordum."

Genç adam kendine gelmiş gibi başını kaldırdı ve tüm kararlılığı ile konuştu,

-"Hayır! Gıcıklık olsun diye değil, gerçekten leylak koktuğun içindi. Hatta her zaman gizlice bir yerlerinde bir tutam taşıdığını da biliyorum. Ve şuan bile koynunda saklıyorsun."

-"Nasıl biliyorsun? " hayretler içerisinde kocasına baktı.

Zira ondan nefret ettiğini zannetmişti. Kendisi hakkında bu kadar bilgi sahibi olması. Hatta kimsenin bilmediğine emin olduğu küçük sırrını nasıl bildiğine?